We doen alsof we een bijtende opmerking over een collega of een gespannen glimlach bij het noemen van een oude vriend niet opmerken en schrijven het af als een slecht humeur.
Onuitgesproken jaloezie verdwijnt niet, maar gaat diep, als een splinter, en begint langzaam elk aspect van het gezamenlijke leven te vergiftigen, meldt de correspondent van .
Psychologen beschouwen jaloezie als een complexe cocktail van angst, onzekerheid en een gevoel van eigendom. Als we dit kluwen ongemoeid laten, laten we het groeien tot gigantische proporties, totdat het zijn eigen regels begint te dicteren: met wie te communiceren, hoe te kleden, waar te werken.
Pixabay
De partner voelt zich onbemind en onbegrepen, en de jaloerse persoon – het eeuwige slachtoffer van zijn eigen fantasieën. Om openlijk over jaloezie te praten is veel moed nodig, want je moet je meest kwetsbare plekken blootgeven.
Maar het is deze dialoog die een destructieve kracht kan veranderen in constructief werken aan relaties en eigenwaarde.
Eén koppel ontdekte, nadat ze eerlijk hun angsten hadden opgebiecht, dat jaloezie op een succesvolle collega ten grondslag lag aan de angst van de ene partner om achter te raken in hun eigen ontwikkeling.
Wacht niet tot een milde afkeer escaleert in paranoia. Probeer te zeggen: “Ik heb gemerkt dat je je ongemakkelijk voelt als ik over Masha praat. Laten we eens praten over wat je dwars zit?”.
Zo zet je een sudderend conflict om in wederzijds begrip. Jaloezie duidt altijd op een behoefte, en door die te bevredigen kun je het vuur doven voordat het tot de grond toe afbrandt.
Lees ook
- Controle of zorg? Hoe onderscheid te maken tussen aandacht en verstikkende voogdij
- Wanneer financiële argumenten het echte gesprek vervangen: Waar we echt ruzie over maken als we ruzie over geld maken
