In het begin is het leuk: alleen zijn favoriete havermout eten als ontbijt, ’s avonds alleen haar tv-serie kijken, alleen vakantie vieren op plaatsen die ze allebei leuk vinden.
Geleidelijk aan groeien deze compromissen uit tot een rigide regeling, die geen ruimte laat voor persoonlijke voorkeuren en spontaniteit, meldt de correspondent van .
Psychologen waarschuwen dat volledige ontbinding in een koppel precies datgene doodt wat partners ooit in elkaar aantrok – hun uniciteit. Persoonlijke hobby’s verdwijnen, individuele gewoonten worden uitgewist en daarvoor in de plaats komt een algemeen “wij”-beeld, arm aan kleuren en emoties.
Iemand begint zich eerder een functionele eenheid van het familiesysteem te voelen dan een levend individu. Dit proces is zelden bewust; vaker merken de partners zelf niet hoe ze kleine maar belangrijke dingen opgeven omwille van een denkbeeldige overeenkomst.
De een heeft het ochtendjoggen opgegeven omdat de partner graag slaapt; de ander is gestopt met naar tentoonstellingen gaan omdat hij niet geïnteresseerd is. Na verloop van tijd verandert zo’n “symfonie” in een oorverdovend verlangen en een gevoel dat je je eigen leven niet leeft.
De uitweg ligt niet in het opgeven van gemeenschappelijke rituelen, maar in het bewust behouden van persoonlijke ruimte binnen de relatie. Haal iets terug dat voor de ontmoeting alleen van jou was: oude muziek, een aparte hobby, ontmoetingen met vrienden zonder je wederhelft.
Deze eilanden van individualiteit zullen jullie niet scheiden, maar juist een bron van frisse energie worden die jullie in de gemeenschappelijke ruimte kunnen brengen. Liefde is eenheid, geen samensmelting, en het vereist lucht voor twee om te ademen.
Lees ook
- Hoe persoonlijke ambitie relaties vernietigt: wanneer partners in rivalen veranderen
- Jaloezie negeren is als een brand blussen met benzine: waarom het relaties opeet
