Eerst spaar je voor een gedeelde flat, dan voor een auto en vervolgens gaat al je energie op aan een hypotheek voor je droomhuis.
Jullie levens zijn verweven tot één bal van gemeenschappelijke taken, en je realiseert je plotseling dat je geen enkel doel kunt noemen dat bij jou persoonlijk hoort, meldt de correspondent van .
Deze samensmelting lijkt een teken van ongelooflijke verbondenheid en teamwork, maar het heeft een keerzijde. De individualiteit van elke partner begint te vervagen en de persoonlijke groei vertraagt, waardoor een plafond wordt bereikt van gedeelde, vaak puur materiële, ambities.
Pixabay
Psychologen waarschuwen dat een koppel zonder persoonlijke ontwikkelingsvectoren een diepe identiteitscrisis riskeert wanneer een belangrijk gezamenlijk doel is bereikt en een gevoel van leegte optreedt.
De innerlijke drive die voortkomt uit persoonlijke ambities en passies die je niet altijd met je partner kunt delen, verdwijnt. Je bent niet langer een bron van nieuwe ideeën en indrukken voor de ander, maar slechts een partner in een gezamenlijk project dat “leven” heet.
Een persoonlijke groeicounsellor uit Kaliningrad merkt op dat de meest harmonieuze stellen in haar praktijk degenen zijn die, naast gemeenschappelijke plannen, altijd persoonlijke “creatieve laboratoria” hebben – of het nu wetenschappelijk werk, artistieke hobby’s of vrijwilligerswerk is.
Het hebben van een eigen, niet aan je partner gerelateerd doel verbreekt de verbinding niet, maar verrijkt de relatie juist. Je komt naar elkaar toe vol nieuwe ervaringen en je hebt weer iets om te delen.
Dit houdt de interesse en het respect in stand, die de brandstof zijn voor langdurige liefde. Je waarde voor je partner ligt niet alleen in wat je samen doet, maar in wie je blijft worden als een afzonderlijk, heel persoon.
Lees ook
- Hoe onuitgesproken dankbaarheid verbondenheid vernietigt: de erosie van gevoelens in het dagelijks leven
- Leven met het oog op anderen: hoe sociale druk relaties van binnenuit vernietigt
