We vrezen het moment waarop avonden voorspelbaar worden en gesprekken routine worden, en haasten ons om een nieuwe ontsnapping aan de werkelijkheid te organiseren.
De constante zoektocht naar nieuwe ervaringen wordt een obsessie die de angst voor stilte en echte diepgang maskeert, meldt een correspondent van .
Psychologen zien dit escapisme als een onvolwassen opvatting van liefde als een eeuwige vakantie. Wanneer de eerste verrukkingen wegzakken en het dagelijkse leven begint, denken sommige mensen dat gevoelens dood zijn en proberen ze kunstmatig leven in te blazen met behulp van externe prikkels.
Pixabay
Maar relaties gaan niet alleen over samen reizen en restaurants bezoeken, het gaat over samen stil kunnen zijn, en routines delen, en je gewoon vervelen in dezelfde ruimte. Het is in deze stille, “onproductieve” momenten dat de zeer diepe genegenheid ontstaat, die niet afhankelijk is van de externe entourage.
Een constant vermaakt stel is als toeristen die alleen maar door de bezienswaardigheden rennen zonder de ziel van de stad te herkennen. Geef jezelf toestemming om je te vervelen, en je zult ontdekken dat daarachter geen leegte schuilt, maar een ongehaaste, diepe herkenning van elkaar.
Probeer eens een weekend door te brengen zonder plannen, waarbij je jezelf toestaat om gewoon samen te zijn.Misschien kom je erachter dat een rustige avond met een kopje thee en een doelloos gesprek meer intimiteit oplevert dan het meest spectaculaire concert. Ware passie wordt soms niet in het heetst van de strijd geboren, maar in de pauzes ertussen.
Lees ook
- Waarom we verwachten dat een partner onze gedachten leest: de valkuil van onuitgesproken verwachtingen
- Wanneer vergelijken met exen gevaarlijk wordt: spoken aan je eettafel
