Elke nacht voeren miljoenen honden over de hele wereld hetzelfde mysterieuze ritueel uit: ze stampen en draaien op hun ligstoel.
Van buitenaf lijkt het een schattige gril, maar achter deze actie gaat een krachtige genetische code schuil, die onze huisdieren van verre voorouders hebben geërfd, meldt de correspondent van .
Dit gedrag is een direct atavisme dat is geërfd van wolven, die vroeger op dezelfde manier gras en bladeren vertrapten voordat ze een roekentje maakten. De wilde verwanten van de moderne hond deden dit om een comfortabele en veilige plek te creëren om te rusten.
Door het “bed” te kneden, egaliseerde de wolf niet alleen het oppervlak, maar controleerde hij ook of er geen stenen, takken of insecten in het gras zaten. Bovendien waarschuwde het lawaai dat deze actie maakte de kleine bosbewoners voor de verschijning van een groot roofdier.
De moderne hond die op een orthopedisch matras slaapt, wordt geleid door hetzelfde onderliggende gevoel. Hij creëert instinctief een knusse en beschermde ruimte voor zichzelf, zelfs als er geen objectieve noodzaak meer voor is.
Als hij zich ter plekke omdraait, kneedt het huisdier als het ware het denkbeeldige hoge gras en vormt zo een soort nest. Deze beweging stelt hem ook in staat om de situatie te beoordelen en zich ervan te vergewissen dat hij niet bedreigd wordt vanaf dit uitkijkpunt.
Sommige kynologen geloven dat de hond op deze manier geurmarkeringen op het bed achterlaat vanuit de klieren die zich op de kussentjes van zijn poten bevinden. Het blijkt een soort “paspoort” van het territorium te zijn, dat zegt: “Dit is mijn plek, hier is alles rustig”.
Het aantal cirkels en de intensiteit van het vertrappen kan veel vertellen over de emotionele toestand van het dier. Het te lang en onrustig markeren van het territorium duidt soms op lichte stress of ongemak.
De eigenaar van mijn oude Jack Russell Terrier wist altijd dat het huisdier ongelukkig was over iets als hij meer rondjes draaide dan normaal. Dit diende als een nauwkeurige indicator voordat er een verandering in het weer of gasten arriveerden.
Als er helemaal geen sprake is van zo’n ritueel, kan dat duiden op een volledige acceptatie van de veiligheid van de plek of juist op een sterke apathie. Door de gewoonten van onze hond te observeren, leren we de subtiele nuances van zijn gemoedstoestand te lezen.
De volgende keer dat we deze nachtdansJaag je viervoeter niet op. Laat hem een eeuwenoude ceremonie afmaken.
Het is niet zomaar een betekenisloze handeling, het is onderdeel van een complex gedragspatroon dat het voortbestaan van de soort verzekerde. Onze huisdieren dragen nog steeds de herinnering aan de wilde steppen en bossen met zich mee.
Lees ook
- Taal in plaats van woorden: waarom honden “kussen” en wat ze willen zeggen
- Waarom een hamster in een wiel loopt: obsessie met beweging als sleutel tot overleven
