De eigenaar leunt over de etensbak en wordt onmiddellijk bestookt met een spervuur van natte hondenkusjes.
Velen schrijven het af als honger of grenzeloze liefde, maar de wortels van het gedrag gaan diep in het verleden, volgens een correspondent van .
Wolfpups waren de eersten die dit deden: ze likten de snuiten van volwassen verwanten na een jacht om halfverteerd vlees uit te braken.
Het gebaar was een vitaal ritueel voor het bedelen om voedsel. Hoewel huisdieren deze vorm van voedsel al lang niet meer nodig hebben, zit het instinct stevig verankerd in hun DNA. Voor hen is het likken van iemands gezicht een sociale interactie die ze van hun voorouders hebben geërfd.
We moeten echter niet alles reduceren tot alleen oeroude reflexen. In een hondenroedel is het ook een teken van respect en onderwerping aan het dominantere individu. Je huisdier kan op deze manier genegenheid tonen en je autoriteit erkennen. Het is een zacht en vreedzaam gebaar dat de band binnen de roedel versterkt.
Diergedragsdeskundigen merken op dat likken vaak gepaard gaat met een ontmoeting, zelfs na een korte scheiding. Op dat moment stijgt het oxytocineniveau van de hond – het “liefdeshormoon”. Het proces van wederzijdse uitwisseling van liefkozingen is plezierig voor mens en dier en creëert een positieve feedbacklus. De eigenaar glimlacht, aait de hond en de hond versterkt het succes van deze gedragsstrategie.
Soms kan aanhoudend likken een signaal zijn van stress of angst. Het huisdier probeert niet alleen zichzelf te kalmeren, maar ook de eigenaar als het merkt dat de eigenaar gespannen is. Het is belangrijk om de context in de gaten te houden: als de hond het overdreven doet, bijna dwangmatig, kan het de moeite waard zijn om te zoeken naar de bron van zijn angst. Maar in de meeste gevallen is een natte neus gewoon een oprecht “Ik ben blij je te zien”.
Sommige honden likken de lucht of de lippen van hun baasje, waarmee ze volledige ontspanning tonen. Dit kan vergeleken worden met de tevreden zucht van een mens. Een filoloog vertelde me hoe zijn oude herdershond dit altijd deed ’s avonds, knus aan zijn voeten voor de open haard. Op zulke momenten leken ze elkaar te begrijpen zonder woorden.
Dit is beter te behandelen met een beetje ironie en acceptatie. Door het huisdier weg te duwen, kun je hem oprecht van streek maken, omdat hij de reden van de weigering niet zal begrijpen. Als het natte vertoon van gevoelens je helemaal niet bevalt, kun je zijn energie zachtjes ombuigen. Bied hem een speeltje aan of aai hem gewoon, waarbij je het initiatief in eigen handen neemt.
Uiteindelijk zit achter elke dergelijke “kus” een duizenden jaren lange geschiedenis van samenwerking tussen de twee soorten. Het is de aangeboren taal waarin de hond spreekt met het belangrijkste wezen voor hem – de mens. En in deze taal zijn er geen woorden, maar een hele reeks emoties.
Lees ook
- Waarom een hamster in een wiel loopt: obsessie met beweging als sleutel tot overleven
- De onzichtbare wereld achter het glas: wat gebeurt er in het aquarium als er niet voor wordt gezorgd
